wypierdalać

wypierdalać
wypierdalać
ipf.
pot., obsc.
1. (= wyrzucać) (rzeczy) boot, chuck (out), shitcan; (ludzi) throw on the ass, bounce.
2. (= uciekać) fuck off, get the fuck out, beat it.
wypierdalać się
ipf.
pot., obsc. fall (over).

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wypierdalać — 1) Odejść skąś, zwłaszcza pośpiesznie Eng. To leave, depart, or desert, especially hastily 2) Wyrzucić siłą Eng. To eject by force 3) Wyrzucić; pozbyć się Eng. To discard; to get rid of oneself of …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”